Fiji, Suva

Fiji eilanden, met name Viti Levu en de hoofd stad Suva.
Op de vierde dag na ons vertrek uit Moorea passeren we de internationale datumlijn. We zijn er inmiddels aan gewend, dat om de paar dagen en soms om de dag we de klok een uur terug moeten zetten en dat resulteerde in een verschil met Nederland van 13 uur. Wij waren vroeger. Na het passeren van de denkbeeldige datumlijn zijn we niet alleen later, maar we zijn een complete dag kwijt. We zijn gaan slapen op 23 februari en staan de volgende morgen op en dan is het 25 februari. Een hele vreemde gewaarwording. Gelukkig gaan we na New Zealand weer de andere kant op en passeren we de lijn weer en krijgen we een dag terug. Het nadeel is dan wel weer, dat we alle extra uren slaap weer moeten inleveren, omdat de klok dan steeds vooruitgezet moet worden.
De dag voordat we in Suva gaan aanleggen wordt het weer slechter, we worden op de hoogte gehouden van de weersverwachting, omdat er een cycloon dreigt op Vitu Levu, het grootste eiland van de republiek Fiji en het de vraag is of we wel gaan aanleggen. De waarschuwing wordt in de loop van de dag ingetrokken en er is nu alleen nog sprake van een zware depressie. ‘s-Morgens vroeg leggen we aan in Suva, de grootste stad van Fiji. De republiek Fiji bestaat uit 322 eilanden, waarvan er slechts 110 bewoond zijn. Zoals veel eilanden hier, heeft dit eiland een vulkanische oorsprong en we zouden hier moeten schrijven, dat we dat kunnen zien aan de hoge bergen die Suva omringen. We kunnen die bergen echter niet zien, het is donkergrijs bewolkt, het regent en de bergen zijn in nevelen gehuld. De ontvangst op de kade is allerhartelijkst, een band speelt en er staan Fiji- strijders in een rieten rok en ontbloot bovenlichaam ons in de regen op te wachten, een beetje toeristisch, maar toch leuk. Optimistisch als wij zijn hebben we op de kade een rondrit gearrangeerd en hopen op beter weer. Niet dus, het bleef gieten. We hebben een aantal waterige foto’s gemaakt, maar zelfs de mooiste plekjes komen met dit weer niet goed uit de verf. Een prachtig groen tropisch eiland met toch wel grote verschillen tussen arm en rijk, te oordelen aan de huizen en onderkomens. Salarissen liggen laag, Fiji$ 4, = per uur en de kosten voor de eerste levensbehoeften zijn redelijk hoog. Werkeloosheid rond de dertig procent en geen uitkeringen, ook geen pensioenen. De militaire regering, die er nog steeds zit na de coup in 2006 heeft voor dit jaar verkiezingen uitgeschreven en de Fijianen hopen dat het parlementsgebouw, dat al sinds 2006 gesloten is weer gebruikt gaat worden en bovenal dat een burgerregime voor meer voorspoed gaat zorgen. Qua groeten en fruit produceert het eiland alles zelf, de rest komt van buitenaf. Toerisme is een belangrijke pijler van de economie. Nadat wij in de stad nog wat bijgedragen hebben aan de economie, onder meer door lokaal gebrouwen bier te kopen, zijn we in de regen weer aan boord gegaan. Jammer dat de dag verregend is. Om een uur of vijf varen we de haven weer uit en gaan recht op het centrum van de depressie af, weer een behoorlijke storm met meer dan windkracht negen. Zelfs Arike, die in inmiddels zeebenen heeft, waar je u tegen zegt, had ’s-nachts last van het enigszins rollende schip. We zijn op weg naar Noumea, New Caledonia, ook een Frans territoir. We melden ons vanaf daar.