barbados

Barbados
We verlaten Florida ’s-avonds en gaan op weg naar Barbados, een reis van drie dagen. We varen eerst langs de Amerikaanse kust en de Keys en daarna meer dan een dag langs Cuba. Het eiland is de hele dag aan de horizon te zien. Na drie prachtige zonnige dagen met veel luieren, eten, drinken en lezen leggen we ’s-morgens vroeg, 16 januari aan in de haven van Barbados. De haven is vlak bij de hoofdstad Bridgetown. Anders dan alle eilanden in de buurt, wordt het eiland geheel omsloten door de Atlantische oceaan, geen Caribische zee kant. Het eiland is altijd een Britse kolonie geweest en dat resulteert in veel Engelse invloeden. Het is op zich zelf bijzonder gelet op de veroveringszin van de Hollanders en de Portugezen. De meeste eilanden in de buurt zijn meermaals van “eigenaar “ veranderd. Het eiland is erg gericht op toerisme en heeft vooral zon en zee te bieden. Curaçao heeft dat ook, maar het grote contrast is dat hier de mensen bijzonder vriendelijk zijn en service gericht, je voelt je welkom.
Wij hebben een tour geboekt die ons over het eiland zal voeren en die ons langs de mooiste plekjes zal brengen. Het is een prachtig tropisch eiland, groener en schoner dan Curaçao met mooie zandstranden en een heel groot gebied met landbouw, voornamelijk wordt er suikerriet verbouwd, maar we zien ook zoete aardappelen- en katoen velden. We bezoeken een prachtig behouden plantage huis en moeten natuurlijk proeven van de lokale rum in een punch. Bridgetown zelf valt een beetje tegen, het merendeel van de stad staat op de wereld erfgoedlijst van de Unesco, maar wij zien niet waarom.
Wij verlaten ’s-avonds het eiland onder een schitterende volle maan en gaan op weg naar Brazilië, eerste stop de noordelijke stad Fortaleza, weer drie dagen varen en dus lezen, eten, drinken en luieren in een heerlijk tropisch klimaat, bijna elke avond naar het theater met goede shows en artiesten. Op zondagavond 20 januari gaan we over de evenaar en wordt er aan boord de gebruikelijke Neptunus party gehouden, waarbij de bemanningsleden die nog nooit de evenaar zijn gepasseerd (de Pollywogs) worden ”ingewijd” met pek, veren en allerlei viezigheid. Wij zijn al “Shellbacks”, dus wij hebben geen toestemming meer nodig van Neptunus om de evenaar te passeren.