San Francisco

Om vijf uur ‘s-morgens varen we onder de Golden Gate brug door en de haven van San Francisco binnen. We zijn er niet voor opgestaan, achteraf een goede beslissing, want er viel niet veel te zien. De wereldberoemde brug is, in tegenstelling tot de tweede brug iets verder op, totaal niet verlicht. We leggen aan bij pier 35, een prachtige plek, de stad op loopafstand. Links is pier 33. Vanaf deze pier vertrekken de veerboten naar Alcatraz. Rechts start bij pier 39 de wereld beroemde “Fishersman’s Wharf”. Wij blijven hier twee dagen.
Het weer ziet er niet super uit vandaag en er worden buien voorspeld. Wij zijn er niet zo blij mee, maar de mensen hier wel. Californië heeft last van de droogste periode in vijf en zeventig jaar. Deze dag gaan we al vroeg op weg naar Alcatraz, het eiland met daarop de beruchte gevangenis. Oorspronkelijk (vanaf 1853) was het eiland een militaire basis, die de ingang van de haven moest bewaken, de resten van die basis zijn er nog steeds. In de loop van de jaren werd het fort steeds vaker gebruikt als militaire gevangenis en in 1908 werd op de funderingen van het oude fort gestart met de bouw van het nieuwe, grote cellencomplex. Deze militaire gevangenis bleef in gebruik tot 1933 bij het leger. Daarna nam de federale overheid het complex over. Na een grondige renovatie werd het in 1934 de strengst bewaakte gevangenis van de Verenigde Staten, een status, die de gevangenis zou houden tot de sluiting in 1963. “Fishermans Wharf” en Alcatraz vormen de grootste toeristische attracties van San Francisco. Wij gaan er met de speciale veerboot naar toe. Op het eiland staan de oude gebouwen, die zwaar te lijden hebben gehad onder de extreme omstandigheden hier. Wij beginnen met een toer door het cellencomplex. Koptelefoon op en de instructies volgen. Sommige gedeeltes van de toer zijn ingesproken door oud- gevangenen. Erg indrukwekkend en tegelijkertijd bizar. We hebben deze cellen wel eens in films gezien, maar de werkelijkheid is toch erger, nauwelijks ruimte om je k….. te keren. De cellen zijn 1.65 cm breed, 3 meter lang en ruim 2 meter hoog. De gevangenen hadden geen rechten, alleen regels en voorschriften om zich aan te houden. Regel vijf zegt: Je hebt recht op voedsel, kleding, onderdak en indien nodig medische verzorging, als je meer krijgt is dat een voorrecht. Afhankelijk van de omstandigheden zaten ze 16 tot 23 uur per dag in deze hokjes zonder enige vorm van privacy. In blok D bevinden zich de isoleercellen. In deze cellen geen matras, geen wasbakje, slechts een betonnen bank en dito WC en alles in volkomen duisternis. Op het eiland stonden ook huizen en appartementen van de bewakers en hun gezinnen. Het contrast met het cellenblok is groot als je de prachtig onderhouden tuintjes ziet. We gaan weer terug naar de veerboot en het is gaan miezeren. De wachtrij voor de boot is enorm en de miezer gaat over in regen en daarna krijgen we onweer met stortregens. Door het slechte weer kan de eerste boot niet alle mensen mee nemen en moeten we wachten op de tweede, iedereen is koud en doorweekt.
Na Alcatraz gaan we via de Golden Gate Brug naar het kunstenaarsdorpje Sausalito.aan de andere kant van de baai. Na de roemruchte zestiger jaren vestigden zich hier veel kunstenaars en hippies. Thans zijn het er niet zoveel meer en heeft het stadje zich ontwikkeld tot één van de meest luxe voorsteden van San Francisco met winkels, cafés en restaurants. Het regent nog steeds flink, dus wij doen niet veel aan sightseeing, maar duiken een restaurant in en doen ons te goed aan een overheerlijke Amerikaanse hamburger, bier en wijn. Terug in San Francisco schijnt inmiddels een waterig zonnetje en wij gaan aan de wandel richting pier 39. Op pier 39 wemelt het van de restaurants, winkeltjes en allerlei soorten vertier, erg gezellig. Aan de zijkant, tussen pier 39 en 40 huist een kolonie Californische zeeleeuwen. Erg luidruchtig, maar leuk om te zien. Nog even boodschappen gedaan en daarna terug naar het schip.
De tweede dag gaan we de stad verkennen met Big Bus, een hop-on, hop-off. Het weer werkt niet mee en het eerste stuk van de reis zitten we binnen, later als het iets opknapt trotseren we de elementen en gaan naar het open dek. De bus brengt ons naar het enige gedeelte van San Francisco met hoogbouw, het financieel centrum rondom Union Square, dan verder naar de “Town hall”, een prachtig gebouw, dat aardbeving bestendig is gemaakt. Via Alamo Square met de prachtige victoriaanse houten huizen en de Haight, het hippie bolwerk uit de jaren zestig met de in vele kleuren geschilderde huizen, komen we in het mooie en grote Golden Gate Park. In het park zijn twee grote musea en een botanische tuin. We gaan verder naar de Golden gate brug, het is droog en we kunnen foto’s maken van de brug in de zon. Via Pacific Heights, Russian Hill, Nob hill en China Town komen we terug bij de pier. We gaan nog een keer naar “Fisherman ’s Wharf” en dit keer lopen we alle pieren af, aan de achterste pieren ligt nog de vissersvloot, waaraan dit gebied haar naam te danken heeft. Volgens onze buschauffeur vanmorgen is één van de dingen, die je hier gegeten moet hebben: “Clamchowder “in een speciaal soort brood. Hebben we dus gedaan met daarbij een lokaal biertje en wijntje. Aan het eind van de pieren gaan we Hyde street in. In deze straat rijden de “cable cars” steil omhoog. Wij gaan lopen en op zoek naar “Crooked street “. Dit straatje is erg steil en heeft veel haarspeldbochtjes. De straat is nu erg populair bij toeristen, zodat de aanwonenden een constante file van auto’s en mensen voor hun neus hebben.
Ondanks het slechte weer, koud en regenachtig ( in Nederland was het veel beter), is dit een geweldige stad, we hebben nog lang niet alles gezien en beleefd.