Kaap Hoorn en Ushuaia
04 Februari 2014 | Argentinië, Ushuaia
1 februari 2014
Kaap Hoorn,
We varen in een rechte lijn vanuit Puerto Madryn zuidelijk in de richting van Kaap Hoorn. We hebben een aantal niet mooi weer dagen gehad en het is natuurlijk afwachten hoe het rond Kaap Hoorn zal zijn. De meest gruwelijke verhalen over golven van meer dan dertig meter, stormen, onderstromen en dergelijke zijn bij een ieder bekend. Rond de Kaap hebben sinds haar ontdekking tenminste 50.000 zeelieden het leven verloren en voor zover bekend zijn er meer dan 1.000 schepen vergaan. De Kaap dankt haar naam aan een aantal rijke handelaren uit Hoorn, die een nieuwe route naar de Oost zochten.
We zijn op weg en op het ergste voorbereid. Het weer wordt steeds beter en tegen de tijd dat we letterlijk de vuurtoren van de Kaap naderen varen we over een vlakke, rustige zee in het zonnetje. We doen een rondje Kaap Hoorn. Kaap Hoorn is het meest zuidelijke eiland van Zuid-Amerika en erom heen varen duurt ongeveer 2 uur, naast de vuurtoren en militaire basis staat op de Kaap een Monument dat een Albatros moet voorstellen en is opgericht ter nagedachtenis aan alle zeelieden die hier zij omgekomen.
Samen met de omliggende eilanden levert het mooie vergezichten en prachtige plaatjes op, zeker als het zulk mooi fris weer is. We bevinden ons hier slechts 300 mijl van Antartica. Na het rondje varen we weer terug naar het noorden op zoek naar de ingang van het “Beagle” kanaal op weg naar de meest zuidelijke stad van het zuidelijk halfrond, Ushuaia.
Ushuaia.
Ushuaia ligt op het eiland “Tierra del Fuego” of wel vuurland en is de meest zuidelijke stad van Argentinië en het zuidelijk halfrond. Tierra de Fuego is voor twee derde Chileens en een derde Argentijns. Op dit eiland maakt het Andes gebergte haar laatste uitlopers en in tegenstelling met de rest van de Andes, loopt het hier niet van noord naar zuid maar van west naar oost. Indrukwekkend blijft het, deze bergrug oprijzend van uit het “Beagle Channel” met de gletsjers en eeuwige sneeuw. Ondanks het feit dat we qua breedtegraad ongeveer op het zelfde niveau zitten als Nederland is het hier niet zomers in de zomer, wij hebben geluk, alweer, en treffen een dag met zon en weinig wind. Een heerlijke dag, midzomer voor de Patagoniërs, en wel 8 graden. De stad stelt niet zoveel voor, maar doordat alle huisjes kleurig geverfd zijn maakt het vanaf het schip een vrolijke indruk. Onderweg met de bus richting het National Park wordt de bus door een of andere idioot aangevallen en is er een ruit verbrijzeld. De chauffeur slaagt erin de dader te vatten en daarna is het wachten op de politie. Eerste setje, verhaal opschrijven getuigen etc., 15 minuten later tweede trio, weer opschrijfboekjes, getuigen etc., steeds hoger in rang gaan we voor het derde setje en weer het ritueel van voren af aan. De bus mag niet verder dus wachten we op een vervangende bus. Met anderhalf uur vertraging gaan wij het National park in op zoek naar mooie plekjes en plaatjes. In het park eindigt de””national road” nummer 3, ofwel hier eindigt de Pan-American Highway. De Pan-American high-way begint in Alaska en eindigt dus hier: El Fin del Mundo. In één van de mooiste baaien in het Park aan het Beagle channel ligt een eenzaam, mooi zeiljacht voor anker, we zijn benieuwd naar de vlag en jawel, ze zijn net als wij, ver van huis.
In een afgelegen baai vinden we ook nog het laatste postkantoor aan het eind van de wereld. We bezoeken het treinstation “del Fin de Monde”. De treinroute werd aangelegd door gevangen die in de gevangenis in de stad zaten en werd voornamelijk gebruikt voor het transport van hout en bouwmaterialen vanuit de bergen naar de stad. De Argentijnen sloten in deze gevangenis hun meest beruchte misdadigers op, maar ook de politieke vijanden. Peron sloot de beruchte gevangenis in 1947. De trein en het station zijn nu een toerische attractie.
Via het “Beagle channel” gaan we op weg naar onze volgende stop Punto Arenas in Chili. De route door het kanaal is niet alleen mooi vanwege het veranderende landschap. Maar geeft af en toe ook zicht op schitterende gletsjers. De gletsjers hebben namen als Hollandia, Allemania, Italiano enz.
Kaap Hoorn,
We varen in een rechte lijn vanuit Puerto Madryn zuidelijk in de richting van Kaap Hoorn. We hebben een aantal niet mooi weer dagen gehad en het is natuurlijk afwachten hoe het rond Kaap Hoorn zal zijn. De meest gruwelijke verhalen over golven van meer dan dertig meter, stormen, onderstromen en dergelijke zijn bij een ieder bekend. Rond de Kaap hebben sinds haar ontdekking tenminste 50.000 zeelieden het leven verloren en voor zover bekend zijn er meer dan 1.000 schepen vergaan. De Kaap dankt haar naam aan een aantal rijke handelaren uit Hoorn, die een nieuwe route naar de Oost zochten.
We zijn op weg en op het ergste voorbereid. Het weer wordt steeds beter en tegen de tijd dat we letterlijk de vuurtoren van de Kaap naderen varen we over een vlakke, rustige zee in het zonnetje. We doen een rondje Kaap Hoorn. Kaap Hoorn is het meest zuidelijke eiland van Zuid-Amerika en erom heen varen duurt ongeveer 2 uur, naast de vuurtoren en militaire basis staat op de Kaap een Monument dat een Albatros moet voorstellen en is opgericht ter nagedachtenis aan alle zeelieden die hier zij omgekomen.
Samen met de omliggende eilanden levert het mooie vergezichten en prachtige plaatjes op, zeker als het zulk mooi fris weer is. We bevinden ons hier slechts 300 mijl van Antartica. Na het rondje varen we weer terug naar het noorden op zoek naar de ingang van het “Beagle” kanaal op weg naar de meest zuidelijke stad van het zuidelijk halfrond, Ushuaia.
Ushuaia.
Ushuaia ligt op het eiland “Tierra del Fuego” of wel vuurland en is de meest zuidelijke stad van Argentinië en het zuidelijk halfrond. Tierra de Fuego is voor twee derde Chileens en een derde Argentijns. Op dit eiland maakt het Andes gebergte haar laatste uitlopers en in tegenstelling met de rest van de Andes, loopt het hier niet van noord naar zuid maar van west naar oost. Indrukwekkend blijft het, deze bergrug oprijzend van uit het “Beagle Channel” met de gletsjers en eeuwige sneeuw. Ondanks het feit dat we qua breedtegraad ongeveer op het zelfde niveau zitten als Nederland is het hier niet zomers in de zomer, wij hebben geluk, alweer, en treffen een dag met zon en weinig wind. Een heerlijke dag, midzomer voor de Patagoniërs, en wel 8 graden. De stad stelt niet zoveel voor, maar doordat alle huisjes kleurig geverfd zijn maakt het vanaf het schip een vrolijke indruk. Onderweg met de bus richting het National Park wordt de bus door een of andere idioot aangevallen en is er een ruit verbrijzeld. De chauffeur slaagt erin de dader te vatten en daarna is het wachten op de politie. Eerste setje, verhaal opschrijven getuigen etc., 15 minuten later tweede trio, weer opschrijfboekjes, getuigen etc., steeds hoger in rang gaan we voor het derde setje en weer het ritueel van voren af aan. De bus mag niet verder dus wachten we op een vervangende bus. Met anderhalf uur vertraging gaan wij het National park in op zoek naar mooie plekjes en plaatjes. In het park eindigt de””national road” nummer 3, ofwel hier eindigt de Pan-American Highway. De Pan-American high-way begint in Alaska en eindigt dus hier: El Fin del Mundo. In één van de mooiste baaien in het Park aan het Beagle channel ligt een eenzaam, mooi zeiljacht voor anker, we zijn benieuwd naar de vlag en jawel, ze zijn net als wij, ver van huis.
In een afgelegen baai vinden we ook nog het laatste postkantoor aan het eind van de wereld. We bezoeken het treinstation “del Fin de Monde”. De treinroute werd aangelegd door gevangen die in de gevangenis in de stad zaten en werd voornamelijk gebruikt voor het transport van hout en bouwmaterialen vanuit de bergen naar de stad. De Argentijnen sloten in deze gevangenis hun meest beruchte misdadigers op, maar ook de politieke vijanden. Peron sloot de beruchte gevangenis in 1947. De trein en het station zijn nu een toerische attractie.
Via het “Beagle channel” gaan we op weg naar onze volgende stop Punto Arenas in Chili. De route door het kanaal is niet alleen mooi vanwege het veranderende landschap. Maar geeft af en toe ook zicht op schitterende gletsjers. De gletsjers hebben namen als Hollandia, Allemania, Italiano enz.
-
05 Februari 2014 - 18:49
Susan:
Wat boffen jullie met zulk mooi weer in dat gebied. Extra genieten van het mooie landschap en het levert ook nog eens prachtige plaatjes op :-).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
